Posted: 12/01/2011 03:36 PM IST

మృగమదంబు చూడ=కస్తూరిని చూస్తే, మీద నల్లగనుండు=నల్లగా ఉంటుంది, పరిఢవిల్లు=వ్యాపిస్తుంది, దాని పరిమళంబు=దాని సువాసన, గురువులైనవారి=నిజమైన గురువుల, గుణములీలాగురా=గుణమిలాగే ఉంటుంది.

      చూడటానికి నల్లగా కనిపించే కస్తూరి, సువాసనలో మేటి అయినట్టుగానే, సద్గురువుల లక్షణాలు కూడా పైకి గొప్పగా కనపడవు.

కస్తూరి అంటే ఏమిటో కూడా ఈ కాలం వారికి తెలియకపోవచ్చు. అడవి జంతువుల్లో కస్తూరి జంతువు అని ఒక జంతువు ఉంటుంది. దాని బొడ్డులో నల్లని పదార్థముంటుంది. దాని సువాసన చాలా దూరం వరకూ వ్యాపిస్తుంది. పూర్వకాలంలో మనుషులు తక్కువ, అడవి జంతువులు ఎక్కువగా ఉన్న సమయంలో, వన్య ప్రాణి సంరక్షణ అవసరం లేని ఆ సమయంలో మనుషులు యధేచ్ఛగా జంతువులను వేటాడేవారు. ఆ సమయంలో ఈ కస్తూరి జంతువుని కనుగొన్నారు. దాని నుంచి వచ్చే నల్లని పదార్థాన్ని కస్తూరి అనేవారు. దాన్ని నుదుటన పెట్టుకునే బొట్టులో కలిపి పెట్టుకుంటే రోజంతా సువాసన వస్తుండేది. అప్పుడంతా సహజంగా దొరికే పుష్పాలు, కస్తూరిలతోనే వాతావరణాన్ని సువాసనలతో నింపుకునేవారు. కృష్ణుడిని వర్ణించేటప్పుడు కస్తూరీ తిలకం లలాట ఫలకే'' అన్నదానిలో కస్తూరి ఇదే. ఆ సమయంలోనే కస్తూరి నల్లగా బాగోలేదు అనుకునే వారు ఇక ఈకాలంలో ప్రతి వస్తువూ అందమైన ప్యాక్ లలో వస్తున్న సమయంలో ఏమనుకుంటారో కానీ అసలు ఇప్పుడు లభించటమే దుర్లభం.

ఆ కస్తూరి పైకి చూడటానికి నల్లగా ఉండి, పరిమళంలో సాటిలేనిదై ఉన్నట్టుగానే, సద్గురువులు వారి ఙానాన్ని ప్రదర్శించరు. పైకి సాధరణంగానే కనిపిస్తారు. లోపల ఏమీ లేనివారే పైకి ఆర్భాటాలు చూపించి లోపాన్ని దాచుకునే ప్రయత్నం చేస్తారు కానీ నిజమైన గురువులు తమ గురించి ఎవరు ఏమనుకుంటారో అనేదే పెట్టుకోరు. తమ నిజస్థితిలో ఉంటారు. ప్రపంచంలో మిగిలిన వాళ్ళందరినీ చూస్తే ప్రతివారూ ఏదో ఒక విధంగా తన మీద ఇతరులకు మంచి అభిప్రాయం కలగాలని తాపత్రయపడుతుంటారు. ఒకరినొకరు ఇంప్రెస్ చేసుకోవటంలోనే మన జీవితంలో చాలా కాలాన్ని వెచ్చిస్తున్నాం. ఆ సమయనష్టాన్ని గురువులు కలిగించుకోరు. వారి అపారమైన ఙానాన్ని అవసరం మేరకే ఇతరుల ప్రయోజనం కోసమే బయటపెడతారు కానీ తమకో గుర్తింపు రావాలని ఎప్పుడూ కోరుకోరు.

-శ్రీజ